Μία ματιὰ στὴν συνολικὴ εἰκόνα τῆς χώρας μας θὰ ὑπαινισσόταν ὅτι τὸ πρόβλημα δὲν λύνεται. Μία ξοφλημένη χώρα ἕτοιμη νὰ παραδοθῇ στὶς πολυεθνικὲς, μὲ μία τυπικὴ κρατικὴ ἡγεσία, σὲ μία ἐποχὴ ποὺ δὲν ἐπιτρέπει κἂν τὴν τυπικὴ κρατικὴ διάλυση γιὰ νὰ ἔρθῃ ἐπανάσταση καὶ παλιγγενεσία. Ἕνας δυσκίνητος κρατικὸς μηχανισμός ποὺ μὲ τὸ δέλεαρ τῆς μονιμότητας ἐξακολουθεῖ νὰ τραβάῃ τοὺς πάντες στὴν Ἀθῆνα παρακωλύει τὴν ὑγιῆ, μεσαία ἐπιχειρηματικότητα λόγῳ τῶν ὑπέρογγων φορολογικῶν ἀπαιτήσεών του, τῶν σκουριασμένων γραναζιῶν ποὺ ἀπαιτοῦν τὸ στάξιμο ποὺ λέγαμε, ἕνα ἐκπαιδευτικὸ σύστημα ποὺ μυεῖ στὴν ἀσυδοσία καὶ στὴν λογικὴ τῆς κλίκας-συμμορίας δημιουργεῖ πολίτες ἀπόλιδες ἀπὸ τὴν πλευρά τοῦ ζώου βεβαίως, καὶ ὄχι τοῦ θεοῦ, καὶ τρέχα γύρευε...
Ἴσως ὄμως κάποια ἔξυπνες κινήσεις μποροῦν νὰ ἀναμορφώσουν τὴν ἐθνικὴ μοίρα μέσα σὲ λίγες πάλι δεκαετίες, ὅσες χρειάστηκαν γιὰ νὰ καταστραφῇ; Γιατὶ πολλοὶ ἀπὸ μᾶς ἔχουμε σκεφτεῖ ὅτι μόνον μία μεγάλη ἀναστάστωση θὰ μποροῦσε νὰ ἀλλάξῃ σημαντικᾶ τὴν μοίρα τοῦ ἔθνους.
Να προστεθεί το όφελος για τα άτομα με ειδικές ανάγκες σε περίπτωση ανασχεδιασμού του οδικού συστήματος της πόλης και της επαρχίας!
Γιατί ἀπαραίτητα δυσάρεστη ἀνστάτωση, ὄμως;; Μία καλομελετημένη καὶ σχεδιασμένη κίνηση ἐσωτερικῆς μετανάστευσης ἀντίστροφη ἀπὸ αὐτὴν τῆς δεκαετίας τοῦ πενῆντα, δὲν θὰ μποροῦσε νὰ δώσῃ πολλὲς λύσεις;; Ἂς ὑποθέσουμε πῶς ἡ κυβέρνηση ἁπλοποιεῖ τοὺς ἐπενδυτικοὺς νόμους, τοὺς κάνει ἀνθρώπινους καὶ στὴν συνέχεια συνάσσει ὁμογενεῖς (ἢ αὐτόχθονες) μὲ ἰσχυρὰ κεφάλαια καὶ βάσει ἐνός ὀργανωμένου σχεδίου δημιουργοῦνται ἀναπτυξιακὲς ἑταιρεῖες καὶ ξεκινᾷ ἕνας οἰκοδομικὸς ὀργασμός σὲ πολλὲς κωμοπόλεις καὶ χωριὰ, ἀφήνοντας τοὺς ἱστορικοὺς πυρῆνες ἀλώβητους, καὶ ΟΡΓΑΝΩΜΕΝΑ δομῶντας τὰ προάστεια. Εἶναι μόνον ἰδέα μου ὅτι ὁ ὀργασμός τῆς οἰκοδομῆς θὰ ἔδινε ψωμί σὲ πολὺ κόσμο καὶ ἀρκετοὺς φόρους γιὰ τὸ κράτος καὶ ἔσοδα γιὰ τὰ ἀσφαλιστικαά ταμεῖα, ἐφ'ὅσον ὀργανωμένος ἀπὸ ἑταιρεῖες; Μεγάλο μέρος τῶν σπιτιῶν αὐτῶν θὰ ἦταν ἥδη ἀγορασμένα ἀπὸ τὸ κράτος στὸ περιεχόμενο τῶν συμβάσεων, τὸ κράτος θὰ συνῆπτε πρόσθετα δάνεια ὑψηλοῦ ρίσκου ἀκριβῶς γι'αὐτὸν τὸν σκοπό, καὶ θὰ παραχωροῦνταν σὲ πολίτες ἀντὶ τῶν σπιτιῶν τους στὴν Ἀθῆνα ἢ/καὶ πρόσθετων χρηματικῶν ποσῶν ποὺ οἱ τράπεζες θὰ δάνειζαν χαμηλότοκα, τὰ ὁποῖα θὰ δίνονταν στὶς ἴδιες ἑταιρεῖες συμπληρώνοντας τὰ ἔσοδα ἀπὸ τὸ κράτος, ἢ ἀκόμη καλύτερα μία κοινοπραξία τῶν ἑταιρειῶν θὰ συνῆπτε ἕναν κανονισμὸ νὰ γίνονται αὐτὲς οἱ συναλλαγὲς κατευθείαν μεταξὺ τῶν ἑταιρειῶν καὶ τῶν πολιτῶν δίχως κρατικὴ παρέμβαση. Ἕπειτα, τὰ σπίτια τῆς Ἀθήνας θὰ γκρεμίζονταν γιὰ νὰ ξαναχτιστοῦν, ΜΕ ΣΧΕΔΙΟ, δίνοντας ΠΡΟΣΘΕΤΗ ΩΘΗΣΗ στὴν οἰκοδομή, καὶ στὴν Ἁθῆνα.
Στὸ κάτω-κάτω δὲν νομίζω νὰ ἀπορῇ κάποιος γιατί ἡ κοινωνικὴ συνοχή μίας χώρας ὅ μισός πληθυμσός τῆς ὁποίας εἶναι συγκεντρωμένος στὴν πρωτεύουσα ἔχει πρόβλημα. Ἔτσι εἶναι μόνον τριτοκοσμικὰ κρατίδια...
Περιττό βεβαίως νὰ ἐπισημάνουμε ὄτι ὁ ἁπλοποιημένος ἐπενδυτικὸς νόμος σὲ συνδυασμό μὲ τὰ ἐξανθρωπισμένα πολεοδομικὰ σχέδια καὶ τὶς νέες ἀνάγκες θὰ ἔδιναν μία τρομερὴ ὤθηση στὴν ἰδιωτικὴ προωτοβουλία, δημιουργῶντας θέσεις ἐργασίας, φορολογούμενες ἐπιχειρήσεις, ἀνταγωνισμό μὲ φτηνὰ προϊόντα καὶ ὑπηρεσίες σὲ Ἀθῆνα καὶ ἐπαρχία, ἁπαλύνοντας σημαντικᾶ τὸ πρόβλημα τῆς ἀνεργίας. Τουρισμός, ἐνεργειακὲς ἐπενδύσεις, προβλήματα συνεννόησης πολὺ λιγότερα ἀπὸ αὐτὰ στὴν Ἀθῆνα τῆς δεκαετίας τοῦ '50...μέσα σὲ μία δεκαετία τὸ μέλλον τῆς χώρας θὰ εἶχε γίνει ξαφνικᾶ εὐοίωνο...ἐπαρχιακὸς ἀθλητισμός μὲ πολὺ περισσότερους πόρους καὶ τὸν ἀνάλογα ἀντίκτυπο στὴν συνολικὴ ἀνταγωινιστικότητα τοῦ ἀθλητισμοῦ μας, μεταφορὰ πολιτισμικοῦ κεφαλαίου καὶ τεχνογνωσίας στὴν ἐπαρχία, ἐκ τῶν πραγμάτων συρρίκνωση τοῦ καρκίνου τῶν γραφείων τῶν Ἀθηνῶν, ἀπὸ τὰ ἀναιδέστατα βουλευτικὰ στὰ ἀναιδῆ δημοσιοϋπαλληλικά...
Τὶς λεπτομέρειες θὰ τὶς βρίσκαμε. Ναί, εἶναι ἐφικτό. Ὅταν οἱ ἄνθρωποι πιεστοῦν ἀπὸ τὴν ἀνάγκη-σημειωτέον πῶς ἡ ἀνάγκη κινεῖ τὴν ἱστορία-μποροῦν νὰ συντονιστοῦν. Πρόσθετες θυσίες, πρόσθετες μεταρρυθμίσεις θὰ βοηθοῦσαν. Οἱ ἀναδιαρθρώσεις θὰ εἶχαν προετοιμάσει τὸ ἔδαφος καὶ γιὰ τὴν κατάργηση τῆς μονιμότητος τῶν διεφθαρμένων ἢ ἔστω ἀνεπρόκοπων res στὰ γραφεῖα τῶν ἀθηναϊκῶν ὑπηρεσιῶν (μὲ ἐξαιρέσεις βεβαίως, ἂν καὶ δὲν φταίει ἡ μονάδα, φταίει πάντα τὸ συνολικὸ περιβάλλον μὲ τὸ ὁποῖο κάθε καινούρια μονάδα συντονίζεται ἐγκεφαλικά, σὲ μεγαλύτερο ἢ μικρότερο βαθμό, με περισσότερες καὶ ἐπιμηκέστερες ἢ μικρότερες καὶ συντομότερες ἐγκεφαλικὲς ἀντιστάσεις). Καὶ βεβαίως μείωση τοῦ ἀριθμοῦ τῶν ὑπηρεσιῶν, ἁρμοδιότητα στοὺς ἐνισχυμένους δήμους.
Φυσικᾶ καὶ δὲν θὰ ἦταν ἀνώδυνο. Ἢ δίχως ἀναστατώσεις. Ἀλλὰ ἐδῷ λέμε ὄτι χαροπαλεύουμε!!! Ἕνα πράγμα χρειάζεται· πολιτικὴ βούληση. Τόλμη. Κάποιον ἡγέτη μὲ τὴν θέληση νὰ γράψῃ ἱστορία. ἐφαρμόζοντας μία ζόρικη ἀλλὰ ἁπλὴ στὴν σύλληψή της ἰδέα..
Ἴσως ὄμως κάποια ἔξυπνες κινήσεις μποροῦν νὰ ἀναμορφώσουν τὴν ἐθνικὴ μοίρα μέσα σὲ λίγες πάλι δεκαετίες, ὅσες χρειάστηκαν γιὰ νὰ καταστραφῇ; Γιατὶ πολλοὶ ἀπὸ μᾶς ἔχουμε σκεφτεῖ ὅτι μόνον μία μεγάλη ἀναστάστωση θὰ μποροῦσε νὰ ἀλλάξῃ σημαντικᾶ τὴν μοίρα τοῦ ἔθνους.
Να προστεθεί το όφελος για τα άτομα με ειδικές ανάγκες σε περίπτωση ανασχεδιασμού του οδικού συστήματος της πόλης και της επαρχίας!
Γιατί ἀπαραίτητα δυσάρεστη ἀνστάτωση, ὄμως;; Μία καλομελετημένη καὶ σχεδιασμένη κίνηση ἐσωτερικῆς μετανάστευσης ἀντίστροφη ἀπὸ αὐτὴν τῆς δεκαετίας τοῦ πενῆντα, δὲν θὰ μποροῦσε νὰ δώσῃ πολλὲς λύσεις;; Ἂς ὑποθέσουμε πῶς ἡ κυβέρνηση ἁπλοποιεῖ τοὺς ἐπενδυτικοὺς νόμους, τοὺς κάνει ἀνθρώπινους καὶ στὴν συνέχεια συνάσσει ὁμογενεῖς (ἢ αὐτόχθονες) μὲ ἰσχυρὰ κεφάλαια καὶ βάσει ἐνός ὀργανωμένου σχεδίου δημιουργοῦνται ἀναπτυξιακὲς ἑταιρεῖες καὶ ξεκινᾷ ἕνας οἰκοδομικὸς ὀργασμός σὲ πολλὲς κωμοπόλεις καὶ χωριὰ, ἀφήνοντας τοὺς ἱστορικοὺς πυρῆνες ἀλώβητους, καὶ ΟΡΓΑΝΩΜΕΝΑ δομῶντας τὰ προάστεια. Εἶναι μόνον ἰδέα μου ὅτι ὁ ὀργασμός τῆς οἰκοδομῆς θὰ ἔδινε ψωμί σὲ πολὺ κόσμο καὶ ἀρκετοὺς φόρους γιὰ τὸ κράτος καὶ ἔσοδα γιὰ τὰ ἀσφαλιστικαά ταμεῖα, ἐφ'ὅσον ὀργανωμένος ἀπὸ ἑταιρεῖες; Μεγάλο μέρος τῶν σπιτιῶν αὐτῶν θὰ ἦταν ἥδη ἀγορασμένα ἀπὸ τὸ κράτος στὸ περιεχόμενο τῶν συμβάσεων, τὸ κράτος θὰ συνῆπτε πρόσθετα δάνεια ὑψηλοῦ ρίσκου ἀκριβῶς γι'αὐτὸν τὸν σκοπό, καὶ θὰ παραχωροῦνταν σὲ πολίτες ἀντὶ τῶν σπιτιῶν τους στὴν Ἀθῆνα ἢ/καὶ πρόσθετων χρηματικῶν ποσῶν ποὺ οἱ τράπεζες θὰ δάνειζαν χαμηλότοκα, τὰ ὁποῖα θὰ δίνονταν στὶς ἴδιες ἑταιρεῖες συμπληρώνοντας τὰ ἔσοδα ἀπὸ τὸ κράτος, ἢ ἀκόμη καλύτερα μία κοινοπραξία τῶν ἑταιρειῶν θὰ συνῆπτε ἕναν κανονισμὸ νὰ γίνονται αὐτὲς οἱ συναλλαγὲς κατευθείαν μεταξὺ τῶν ἑταιρειῶν καὶ τῶν πολιτῶν δίχως κρατικὴ παρέμβαση. Ἕπειτα, τὰ σπίτια τῆς Ἀθήνας θὰ γκρεμίζονταν γιὰ νὰ ξαναχτιστοῦν, ΜΕ ΣΧΕΔΙΟ, δίνοντας ΠΡΟΣΘΕΤΗ ΩΘΗΣΗ στὴν οἰκοδομή, καὶ στὴν Ἁθῆνα.
Στὸ κάτω-κάτω δὲν νομίζω νὰ ἀπορῇ κάποιος γιατί ἡ κοινωνικὴ συνοχή μίας χώρας ὅ μισός πληθυμσός τῆς ὁποίας εἶναι συγκεντρωμένος στὴν πρωτεύουσα ἔχει πρόβλημα. Ἔτσι εἶναι μόνον τριτοκοσμικὰ κρατίδια...
Περιττό βεβαίως νὰ ἐπισημάνουμε ὄτι ὁ ἁπλοποιημένος ἐπενδυτικὸς νόμος σὲ συνδυασμό μὲ τὰ ἐξανθρωπισμένα πολεοδομικὰ σχέδια καὶ τὶς νέες ἀνάγκες θὰ ἔδιναν μία τρομερὴ ὤθηση στὴν ἰδιωτικὴ προωτοβουλία, δημιουργῶντας θέσεις ἐργασίας, φορολογούμενες ἐπιχειρήσεις, ἀνταγωνισμό μὲ φτηνὰ προϊόντα καὶ ὑπηρεσίες σὲ Ἀθῆνα καὶ ἐπαρχία, ἁπαλύνοντας σημαντικᾶ τὸ πρόβλημα τῆς ἀνεργίας. Τουρισμός, ἐνεργειακὲς ἐπενδύσεις, προβλήματα συνεννόησης πολὺ λιγότερα ἀπὸ αὐτὰ στὴν Ἀθῆνα τῆς δεκαετίας τοῦ '50...μέσα σὲ μία δεκαετία τὸ μέλλον τῆς χώρας θὰ εἶχε γίνει ξαφνικᾶ εὐοίωνο...ἐπαρχιακὸς ἀθλητισμός μὲ πολὺ περισσότερους πόρους καὶ τὸν ἀνάλογα ἀντίκτυπο στὴν συνολικὴ ἀνταγωινιστικότητα τοῦ ἀθλητισμοῦ μας, μεταφορὰ πολιτισμικοῦ κεφαλαίου καὶ τεχνογνωσίας στὴν ἐπαρχία, ἐκ τῶν πραγμάτων συρρίκνωση τοῦ καρκίνου τῶν γραφείων τῶν Ἀθηνῶν, ἀπὸ τὰ ἀναιδέστατα βουλευτικὰ στὰ ἀναιδῆ δημοσιοϋπαλληλικά...
Τὶς λεπτομέρειες θὰ τὶς βρίσκαμε. Ναί, εἶναι ἐφικτό. Ὅταν οἱ ἄνθρωποι πιεστοῦν ἀπὸ τὴν ἀνάγκη-σημειωτέον πῶς ἡ ἀνάγκη κινεῖ τὴν ἱστορία-μποροῦν νὰ συντονιστοῦν. Πρόσθετες θυσίες, πρόσθετες μεταρρυθμίσεις θὰ βοηθοῦσαν. Οἱ ἀναδιαρθρώσεις θὰ εἶχαν προετοιμάσει τὸ ἔδαφος καὶ γιὰ τὴν κατάργηση τῆς μονιμότητος τῶν διεφθαρμένων ἢ ἔστω ἀνεπρόκοπων res στὰ γραφεῖα τῶν ἀθηναϊκῶν ὑπηρεσιῶν (μὲ ἐξαιρέσεις βεβαίως, ἂν καὶ δὲν φταίει ἡ μονάδα, φταίει πάντα τὸ συνολικὸ περιβάλλον μὲ τὸ ὁποῖο κάθε καινούρια μονάδα συντονίζεται ἐγκεφαλικά, σὲ μεγαλύτερο ἢ μικρότερο βαθμό, με περισσότερες καὶ ἐπιμηκέστερες ἢ μικρότερες καὶ συντομότερες ἐγκεφαλικὲς ἀντιστάσεις). Καὶ βεβαίως μείωση τοῦ ἀριθμοῦ τῶν ὑπηρεσιῶν, ἁρμοδιότητα στοὺς ἐνισχυμένους δήμους.
Φυσικᾶ καὶ δὲν θὰ ἦταν ἀνώδυνο. Ἢ δίχως ἀναστατώσεις. Ἀλλὰ ἐδῷ λέμε ὄτι χαροπαλεύουμε!!! Ἕνα πράγμα χρειάζεται· πολιτικὴ βούληση. Τόλμη. Κάποιον ἡγέτη μὲ τὴν θέληση νὰ γράψῃ ἱστορία. ἐφαρμόζοντας μία ζόρικη ἀλλὰ ἁπλὴ στὴν σύλληψή της ἰδέα..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου