http://www.youtube.com/watch?v=Mh-qb_pYw7Y
Ἡ αὐτοπαρατήρηση εἶναι μερικὲς φορὲς δύσκολη· οἱ πιὸ κατασταλαγμένοι ἄνθρωποι, θυσιάζοντας πολλά, κατακτοῦν τὴν αὐτοπαρατήρηση στὴν ὑπηρεσία τῶν στόχων τους καὶ τότε γίνονται ἡγέτες, ἀρχηγοί, ὀδηγοί, ὄμως τὸ σπάνιο καὶ σκληρὸ εἶναι ἡ αὐτοπαρατήρηση ὡς αὐταξία, ἡ ἐνδελεχής παρατήρηση τῆς ἴδιας τῆς τροπικότητας τῶν συναισθηματικῶν μας μηχανισμῶν.
Εἶναι ἀρκετὰ ἐνδιαφέρον νὰ παρατηρήσουμε πῶς διαρθρώνεται τὸ πλέγμα τῶν ἰδεῶν ποὺ διέπουν τὴν ζωὴ μας καὶ κατατρύχουν τὴν σκέψη μας, καὶ θὰ δοῦμε πῶς οἱ ἱδέες μας εἶναι ἁπλῶς γλωσσικὰ ὑπερσημαίνοντα· λέξεις ποὺ κωδικοποιοῦν περιφράσεις ποὺ κι αυτές κωδικοποιοῦν ἄλλες λέξεις, μὲ τὴν ἀλυσίδα νὰ ὀδηγῇ, κοιτῶντας τὴν βάση της σὲ κιναισθητικοῦ χαρακτῆρα πρωτογενῆ σημαινόμενα τόσο φυσικὰ ὅσο ὁ καλπασμὸς ἐνός ἀλόγου σὲ μία πεδιάδα.
Ἑμεῖς ὀνειρευόμαστε, θέτουμε στόχους, μὰ λησμονοῦμε κάτι πῶς τὰ κακῶς κείμενα ποὺ μᾶς κινητοποιοῦν δὲν γίνεται νὰ τὰ διαορθώσουμε γιὰ πολλοὺς λόγους.
Πρῶτον διότι μᾶς δίνουν ταυτότητα, διότι προσδιοριζόμαστε μὲ σημεῖο ἀντίθεσης τοὺς "ἀντιφρονοῦντες", τοὺς "κακούς"
Δεύτερον, διότι εἶναι ἀναπόσπαστο κομμάτι τοῦ κύκλου τῆς ζωῆς· ὅλοι ὑπάρχουν καὶ θὰ συνεχίσουν νὰ ὑπάρχουν, ὁ αὐτόχειρας, γιατὶ εὐαισθητοποιεῖ καὶ διδάσκει, ὁ παράνομος διότι δείχνει τὸ ἑκάστοτε παράδειγμα πρὸς ἀποφυγὴν...τόσο οἰ ἴδιοι, ὅσο καὶ ἡ δυστυχία τους, ἡ ὁποία σχηματίζει τὴν ἀντίθεση ποὺ εἶναι ἀνακαία γιὰ νὰ κατανοοῦμε τὴν δικὴ μας εὐτυχία, ἡ ὀποία εἶναι ἀπόρροια τῆς χημείας τοῦ ἀθρωπινου περιβάλλοντός μας, ὄχι ἑνός ποσοῦ, μὰ μιᾶς ΔΙΑΦΟΡΑΣ· τῆς διαφορᾶς μας, λόγῳ τῶν ἐξωτερικῶν ἐρεθισμάτων, σὲ χημικὰ μείγματα μὲ τοὺς ἄλλους. Αὐτὴ ἡ σύγκριση, σὲ πιὸ ψημένους ἀνθρώπους ποὺ ἔχουν ἀναπτύξει ἐργαλεῖα ἐπιβίωσης, μπορεῖ νὰ γίνῃ καὶ μὲ ἕνα φανταστικό ἕτερο πόλο, τοποθετούμενο ἀλλοῦ στὸν ἄξονα τοῦ χώρου καὶ τοῦ χρόνου. Το ἱστορικὸ παρελθόν, μία ἄλλη χώρα, τὸ χάλι ὄμως ὑπάρχει. Κι ἂν δὲν ὑπῆρχε, θὰ τὸ δημιουργούσαμε προσπαθῶντας νὰ διορθώσουμε ἕνα ἄλλο χάλι.
Τριτον, διότι ὄπως προκύπτει ἀπὸ τὰ δύο προηγούμενα, πλανώμαστε οἰκτράν πλάνην πιστεύοντας ὅτι κάνουμε ὁτιδήποτε ἔξω ἀπὸ τὴν στέγη τοῦ δέρματός μας· ἀκόμη καὶ ἡ ἀπόλυτη φιλάνθρωπος ζωή εἶναι προσδιορίζουσα ἑνός προσωπικοῦ συστήματος ἄντλησης συναισθηματικῆς δύναμης καὶ ἐπιβίωσης.
ΟΜΩΣ ΑΥΤΕΣ ΟΙ ΨΕΥΔΑΙΣΘΗΣΕΙΣ, ΑΥΤΟΣ Ο ΑΕΡΑΣ, ΔΙΝΕΙ ΣΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΙΝΟ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟ ΤΗΝ ΠΕΡΙΠΛΟΚΗ ΜΟΡΦΗ ΤΟΥ. Ὄχι, ἀνώτερη, γιατί ἠ ἀναλογία μὲ τὶς κοινωνίες τῶν ζώων εἶναι ἀπόλυτη, μὰ περίπλοκη. ὑπεραυξάνει τὴν κλίμακα τοῦ "καλοῦ" καὶ τοῦ "κακοῦ", δημιουργεῖ ἕνα παγκόσμιο σύστημα ἀξόνων ἀναφορᾶς ἐκθετικῆς διάρθρωσης ποὺ ἀκόμη καὶ σήμερα ἀντιφάσκει ὑπερβολικᾶ κραυγαλέα γιὰ νὰ μένουμε παγιδευμένοι σὲ ὑπερφυσικὲς ψευδαισθήσεις (δίχως να θίγουμε τὸν χῶρο τοῦ μεταφυσικοῦ, ποὺ μπορεῖ νὰ ἀναφέρεται σὲ τρόπους λειτουργίας τῆς ὑλενεργειακῆς πανθύπαρξης μὴ ἄμεσα ἀντιληπτοὺς ἀπὸ τὶς ἀνθρώπινες αἰσθήσεις ὥστε νὰ ὑπόκεινται στὴν ἐπιστημονικὴ μελέτη).
Ακόμη κι'ἐγώ, ὁ συγγραφέας, χρησιμοποιῶ τὶς εἰκόνες καὶ τὶς παρομοιώσεις σὰν τρόπο συγκηνισακῆς διέγερσης γιὰ νὰ τραβήξω εὐνοϊκὴ προσοχὴ στοὺς στοχασμοὺς μου. Τὰ πάντα, ἀπὸ τὰ "καλύτερα" μέχρι τὰ χειρότερα, δὲν εἶναι ἄλλο ἀπὸ τρόποι ἔκφρασης τῆς ἀνθρώπινης ἀνταγωνιστηκότητας. Καταγγέλω τὴν ἐπῖ χιλιετίες συμβατικὴ ὀπτικὴ στὴν διάρθρωση τῆς ζωῆς. Δὲν μποροῦμε ὄμως νὰ παραιτηθοῦμε ἀπὸ αὐτήν, οὔτε νὰ ἐπιδιώξουμε νὰ ἀλλάξουμε τὴν λειτουργία τοῦ ἀνθρώπίνου ἐγκεφάλου. Μόνο νὰ γνωρίζουμε τὴν εἰρωνία, νὰ προσέχουμε, νὰ εἴμαστε ἱκανοί νὰ βλέπουμε ὅλες τὶς πλευρές αὐτοῦ ποὺ ἡ εὐαισθησία μας συχνᾶ θεωρεῖ ὡς ἀπόλυτο.
Σᾶς ἀσπάζομαι, Χαλβάς Φόρμας
Ἡ αὐτοπαρατήρηση εἶναι μερικὲς φορὲς δύσκολη· οἱ πιὸ κατασταλαγμένοι ἄνθρωποι, θυσιάζοντας πολλά, κατακτοῦν τὴν αὐτοπαρατήρηση στὴν ὑπηρεσία τῶν στόχων τους καὶ τότε γίνονται ἡγέτες, ἀρχηγοί, ὀδηγοί, ὄμως τὸ σπάνιο καὶ σκληρὸ εἶναι ἡ αὐτοπαρατήρηση ὡς αὐταξία, ἡ ἐνδελεχής παρατήρηση τῆς ἴδιας τῆς τροπικότητας τῶν συναισθηματικῶν μας μηχανισμῶν.
Εἶναι ἀρκετὰ ἐνδιαφέρον νὰ παρατηρήσουμε πῶς διαρθρώνεται τὸ πλέγμα τῶν ἰδεῶν ποὺ διέπουν τὴν ζωὴ μας καὶ κατατρύχουν τὴν σκέψη μας, καὶ θὰ δοῦμε πῶς οἱ ἱδέες μας εἶναι ἁπλῶς γλωσσικὰ ὑπερσημαίνοντα· λέξεις ποὺ κωδικοποιοῦν περιφράσεις ποὺ κι αυτές κωδικοποιοῦν ἄλλες λέξεις, μὲ τὴν ἀλυσίδα νὰ ὀδηγῇ, κοιτῶντας τὴν βάση της σὲ κιναισθητικοῦ χαρακτῆρα πρωτογενῆ σημαινόμενα τόσο φυσικὰ ὅσο ὁ καλπασμὸς ἐνός ἀλόγου σὲ μία πεδιάδα.
Ἑμεῖς ὀνειρευόμαστε, θέτουμε στόχους, μὰ λησμονοῦμε κάτι πῶς τὰ κακῶς κείμενα ποὺ μᾶς κινητοποιοῦν δὲν γίνεται νὰ τὰ διαορθώσουμε γιὰ πολλοὺς λόγους.
Πρῶτον διότι μᾶς δίνουν ταυτότητα, διότι προσδιοριζόμαστε μὲ σημεῖο ἀντίθεσης τοὺς "ἀντιφρονοῦντες", τοὺς "κακούς"
Δεύτερον, διότι εἶναι ἀναπόσπαστο κομμάτι τοῦ κύκλου τῆς ζωῆς· ὅλοι ὑπάρχουν καὶ θὰ συνεχίσουν νὰ ὑπάρχουν, ὁ αὐτόχειρας, γιατὶ εὐαισθητοποιεῖ καὶ διδάσκει, ὁ παράνομος διότι δείχνει τὸ ἑκάστοτε παράδειγμα πρὸς ἀποφυγὴν...τόσο οἰ ἴδιοι, ὅσο καὶ ἡ δυστυχία τους, ἡ ὁποία σχηματίζει τὴν ἀντίθεση ποὺ εἶναι ἀνακαία γιὰ νὰ κατανοοῦμε τὴν δικὴ μας εὐτυχία, ἡ ὀποία εἶναι ἀπόρροια τῆς χημείας τοῦ ἀθρωπινου περιβάλλοντός μας, ὄχι ἑνός ποσοῦ, μὰ μιᾶς ΔΙΑΦΟΡΑΣ· τῆς διαφορᾶς μας, λόγῳ τῶν ἐξωτερικῶν ἐρεθισμάτων, σὲ χημικὰ μείγματα μὲ τοὺς ἄλλους. Αὐτὴ ἡ σύγκριση, σὲ πιὸ ψημένους ἀνθρώπους ποὺ ἔχουν ἀναπτύξει ἐργαλεῖα ἐπιβίωσης, μπορεῖ νὰ γίνῃ καὶ μὲ ἕνα φανταστικό ἕτερο πόλο, τοποθετούμενο ἀλλοῦ στὸν ἄξονα τοῦ χώρου καὶ τοῦ χρόνου. Το ἱστορικὸ παρελθόν, μία ἄλλη χώρα, τὸ χάλι ὄμως ὑπάρχει. Κι ἂν δὲν ὑπῆρχε, θὰ τὸ δημιουργούσαμε προσπαθῶντας νὰ διορθώσουμε ἕνα ἄλλο χάλι.
Τριτον, διότι ὄπως προκύπτει ἀπὸ τὰ δύο προηγούμενα, πλανώμαστε οἰκτράν πλάνην πιστεύοντας ὅτι κάνουμε ὁτιδήποτε ἔξω ἀπὸ τὴν στέγη τοῦ δέρματός μας· ἀκόμη καὶ ἡ ἀπόλυτη φιλάνθρωπος ζωή εἶναι προσδιορίζουσα ἑνός προσωπικοῦ συστήματος ἄντλησης συναισθηματικῆς δύναμης καὶ ἐπιβίωσης.
ΟΜΩΣ ΑΥΤΕΣ ΟΙ ΨΕΥΔΑΙΣΘΗΣΕΙΣ, ΑΥΤΟΣ Ο ΑΕΡΑΣ, ΔΙΝΕΙ ΣΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΙΝΟ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟ ΤΗΝ ΠΕΡΙΠΛΟΚΗ ΜΟΡΦΗ ΤΟΥ. Ὄχι, ἀνώτερη, γιατί ἠ ἀναλογία μὲ τὶς κοινωνίες τῶν ζώων εἶναι ἀπόλυτη, μὰ περίπλοκη. ὑπεραυξάνει τὴν κλίμακα τοῦ "καλοῦ" καὶ τοῦ "κακοῦ", δημιουργεῖ ἕνα παγκόσμιο σύστημα ἀξόνων ἀναφορᾶς ἐκθετικῆς διάρθρωσης ποὺ ἀκόμη καὶ σήμερα ἀντιφάσκει ὑπερβολικᾶ κραυγαλέα γιὰ νὰ μένουμε παγιδευμένοι σὲ ὑπερφυσικὲς ψευδαισθήσεις (δίχως να θίγουμε τὸν χῶρο τοῦ μεταφυσικοῦ, ποὺ μπορεῖ νὰ ἀναφέρεται σὲ τρόπους λειτουργίας τῆς ὑλενεργειακῆς πανθύπαρξης μὴ ἄμεσα ἀντιληπτοὺς ἀπὸ τὶς ἀνθρώπινες αἰσθήσεις ὥστε νὰ ὑπόκεινται στὴν ἐπιστημονικὴ μελέτη).
Ακόμη κι'ἐγώ, ὁ συγγραφέας, χρησιμοποιῶ τὶς εἰκόνες καὶ τὶς παρομοιώσεις σὰν τρόπο συγκηνισακῆς διέγερσης γιὰ νὰ τραβήξω εὐνοϊκὴ προσοχὴ στοὺς στοχασμοὺς μου. Τὰ πάντα, ἀπὸ τὰ "καλύτερα" μέχρι τὰ χειρότερα, δὲν εἶναι ἄλλο ἀπὸ τρόποι ἔκφρασης τῆς ἀνθρώπινης ἀνταγωνιστηκότητας. Καταγγέλω τὴν ἐπῖ χιλιετίες συμβατικὴ ὀπτικὴ στὴν διάρθρωση τῆς ζωῆς. Δὲν μποροῦμε ὄμως νὰ παραιτηθοῦμε ἀπὸ αὐτήν, οὔτε νὰ ἐπιδιώξουμε νὰ ἀλλάξουμε τὴν λειτουργία τοῦ ἀνθρώπίνου ἐγκεφάλου. Μόνο νὰ γνωρίζουμε τὴν εἰρωνία, νὰ προσέχουμε, νὰ εἴμαστε ἱκανοί νὰ βλέπουμε ὅλες τὶς πλευρές αὐτοῦ ποὺ ἡ εὐαισθησία μας συχνᾶ θεωρεῖ ὡς ἀπόλυτο.
Σᾶς ἀσπάζομαι, Χαλβάς Φόρμας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου